Manchester United is een van de topclubs die ik wekelijks volg. Ik zeg bewust topclub, en geen topploeg. Want United is absoluut geen topploeg. Al een tijdje niet meer trouwens. Sinds het vertrek van Alex Ferguson om precies te zijn.
De voornaamste reden dat Man U geen topploeg meer is, is de aansturing. Het komt niet zozeer door het materiaal. Het materiaal is best in orde, kijk maar eens naar de salarissen die Manchester United uitbetaalt. Dat gebeurt niet omdat de kwalitatief gemiddelde Eredivisie-speler daar speelt. Dat gebeurt ook niet omdat de club niet zo snel mogelijk weer aan wilt sluiten bij de top van de Premier League.
Nee, Manchester United is al een flinke tijd door en door verrot. Van top tot bottom. Vanaf de eigenaren en Ed Woodward tot aan de managers. En dan vooral de huidige: Ole Gunnar Solskjaer. Ole (of Ollie – zoals ik hem noem omdat ik hem niet serieus kan nemen) ziet eruit als een man die omver te blazen is. Alsof die al verloren heeft voordat de wedstrijd begint.
Wanneer ik United zie spelen, dan is er op de eerste plek sprake van herkenning. Heel veel herkenning zelfs. Liverpool was ooit ook zo slecht namelijk. Onder Roy Hodgson, Kenny Dalglish en (zij het gedeeltelijk) Brendan Rodgers.
Het gevoel alsof de spelers met te zware benen voetballen, alsof iedere tegenstander de beste wedstrijd van het seizoen tegen je speelt, het uiterst gênante verdedigen en (vooral deze) de valse hoop dat ze terug zijn na een korte serie goede wedstrijden. Ik heb alles hiervan meegemaakt, en juist daarom moeten de Manchester United-fans zich zorgen maken. Als er geen drastische verandering plaatsvindt, dan blijft het zo slecht. Geloof mij maar.
Van alle Premier League teams halen de eigenaren van Manchester United het meeste geld uit de club om in eigen zak te steken. Ed Woodward lijkt iedere keer aan te komen kakken met een volgevreten veteraan die het salaris opstrijkt wat weer voor het vermoeden zorgt dat deze speler nog in de buurt kan komen van zijn prime. En dan ben je er nog niet eens. Je hebt een manager die zijn ploeg niet consistent kan coachen. Je hebt een manager die er voor heeft gezorgd dat Manchester United op bezoek bij Brighton & Hove Albion werd afgeschilderd als een Burnley op bezoek bij Manchester City. Gênant.
De Gea haalt al een aantal jaar zijn niveau niet meer. Iedere spits droomt ervan om tegen het watje Victor Lindelöf te spelen. Harry Maguire kan nog wel wat, maar heeft de motoriek van een koelkast en heeft daarom een partner nodig die zijn atletische tekortkomingen compenseert. En je raadt het al: die is er niet. Luke Shaw heeft het talent, maar kampt al een lange tijd met overgewicht en blessures. Paul Pogba, de man van meer dan honderd miljoen, moet al meerdere seizoenen ‘unlocked’ worden terwijl hij de ene na de andere disasterclass produceert. Bruno Fernandes kan op zijn dag geweldig zijn, maar ergert zich heel snel kapot en heeft te weinig invloed op een wedstrijd als hij niet scoort of een assist levert. Toegegeven barst de voorhoede wél van kwaliteit, en dat is ook de reden dat United af en toe nog heel goed lijkt. Die uitschieters zijn er ook zeker hoor. 1-2 winnen bij PSG uit en 5-0 winnen van een slim neergezet Leipzig in de Champions League is heel knap. Maar het blijft bij dit soort uitschieters en dat is nou juist het grote probleem.
Manchester United valt iedere keer terug in een negatief patroon. Een patroon die de gemiddelde voetbalfan zou matchen met Everton, Leicester of Wolverhampton. Niet met recordkampioen Manchester United. Niet met de club die, tijdens onder andere mijn tienerjaren, ervoor zorgde dat iedere tegenstander met knikkende knieën naar Old Trafford kwam.
Ik wilde nog even wachten met deze conclusie, want iedere visie verdient tijd en ruimte. Maar Ole moet nu een keer weg. Het bestuur moet weg en het aankoopbeleid moet compleet omgegooid worden.
Sir Alex Ferguson, Jürgen Klopp, Josep Guardiola en alle andere absolute topcoaches zijn allemaal intimiderend, geniaal en een beetje gek. Solskjaer is het tegenovergestelde van de twee belangrijkste. United moet weer terug naar een coach die angst inboezemt en op natuurlijke wijze respect opeist. Terug naar een manager die serieus wordt genomen door alles en iedereen om hem heen. Nogmaals, het is niet het enige wat snel moet veranderen. Maar het is een noodzakelijk begin.
Mauricio Pochettino heeft gezegd dat hij klaar is voor een terugkeer als manager. Ik zou toeslaan.
1 Comment
You have made some decent points there. I checked on the net for additional information about the issue and found most individuals will go along with your views on this site. Maudie Dalis Joe